Een berichtje na alweer een weekje werken

Hallo allemaal,

Eindelijk weer een update uit het warme Suriname. Met mijn stage gaat het niet erg snel, maar gelukkig wel stapje voor stapje vooruit. Ik heb nog steeds de goede hoop dat ik een aantal leuke dingen kan aanbevelend, maar het wordt binnenkort wel tijd dat ik meer informatie krijg zodat ik ook verder kan. Er wordt allemaal hard aan gewerkt, maar geduld heb je wel nodig hier.

In het huis heb ik inmiddels een huisgenootje, Els. Ze is ook te bewonderen op de foto bij dit verslag..:) Els zit hier al sinds november en is hier aan het afstuderen voor de studie planologie, erg interessant dus. Ze heeft ook net haar vriendje weer op het vliegtuig naar Nederland gezet, dus wat dat betreft begrijpen we elkaar helemaal. Het is gezellig om ook iemand in huis te hebben om mee te praten enzo en het bevalt tot nog toe erg goed! We zijn allebei niet moeilijk, dus dat is fijn! Afgelopen zondag zijn we weg geweest naar Braamspunt, een visserseilandje aan de monding van de Suriname rivier bij de oceaan.
We zouden eerst om 7.30 opgehaald worden om naar Leonsberg te gaan (boven Paramaribo) vanwaar de boot naar Braamspunt vertrok.

We zouden dus vanmorgen opgehaald worden door iemand, maar het bleek dat hij niet zelf reed, maar ook opgehaald werd en dus hadden we een logistiek probleempje... Na even denken besloten Els en ik zaterdagavond dus maar zondagmorgen met de fiets naar Leonsberg te gaan... We moesten er alleen al om 8.00 uur zijn.... Nou ja, eerst zaterdag nog even een berg baka bana’s maken en pannekoeken om mee te nemen en toen was het alweer 22.00, dus snel naar bed, want Leonsberg is minimaal een uur fietsen en we moesten natuurlijk ook nog ontbijten....

Vanmorgen om half zeven opgestaan en snel ontbeten en om even over zeven zaten we op de fiets richting Leonsberg... je weet vast nog wel dat het vanuit de stad al een eind was, dus kan je nagaan wat het vanaf hier is....
Na een lekker stukje fietsen en ruim een uur later waren we dan eindelijk in leonsberg aangekomen.. Er waren al een aantal leden van de groep. Een aantal bekenden ook, namelijk Marije en haar moeder en zus, die ik al in Palumeu had gezien. Verder nog een duitse nederlandse vrouw en voor de rest alleen Surinamers. Na een uurtje wachten kwam daar ineens de vrouw die het allemaal regelde aan... Haar wekker bleek dus niet gegaan... Eigenlijk was het helemaal niet erg, want we hadden gewoon lekker gepraat met iedereen enzo, het was meteen een gezellige groep! Nog een tijdje interessant gepraat met de moeder van Marije, die is docent aan de VU, in de richting antropologie. Ze vertelde dat ze met Aneel, de gids in Palumeu een lang discussie had gehad over het al dan niet “ontwikkelen” van de indianenstammen in het binnenland. Aneel was er dus tegen, net zoals ik, terwijl zij gewoon vond dat je het fundamenteel moest doen. Wel grappig om te zien hoe iemand fundamenteel anders kan denken. Discusseren heeft dan ook geen enkele zin, want de basis meningen zijn al anders, dus dat heb ik danook niet gedaan. Wel leuk om met zo iemand uit het veld te praten.

Na negenen konden we dan eindelijk in de boot stappen richting Braamspunt. Braamspunt is zeg maar de plek waar de Suriname rivier uitmondt in de Atlantische oceaan en dan zeg maar aan de overkant, dus niet aan de zijde van Paramaribo. Na ongeveer een uur varen waren we er en er was eigenlijk niet veel te zien, alleen strand en een paar vissershutjes. Na alles uitgeladen te hebben en een dekzeil uit de boot hadden meegenomen dan maar op zoek naar een plek om wat schaduw te creeeren. Gelukkig waren we de eerste groep en stond er nog een raamwerk waar we mooi dat zeil over konden spannen. Door de harde wind was het wel een beetje eer herrie, maargoed in ieder geval schaduw. Toen we aankwamen was het nog een beetje bewolkt, maar dat veranderde al snel en zonder schaduw brand je daar echt helemaal weg....

Snel na aankomst even gedompeld in de oceaan, maar ik vertrouwde het toch niet helemaal...Je kent de verhalen over piranha’s enzo en er waren nog niet meer mensen die zwommen.... Nou ja, daarna lekker een eindje gaan lopen om schelpen te zoeken, echt even lekker alleen lopen en alle gedachten laten waaien om wat schelpen te zoeken. Na ongeveer een half uur lopen toch maar weer terug. Het was daar echt mooi hoor, er waren allemaal dode bomen die half waren omgevallen, echt mooie plaatjes... Verder niet heel veel schelpen gevonden, er ligt ook veel wat er bij ons ook allemaal is.....
Toen ik bijna terug was kwam ik een van die Surinaamse vrouwen tegen die vertelde dat niemand met haar mee wilde, dus ik even water en mijn fotocamera gehaald om met haar weer een rondje te gaan lopen dezelfde kant op... Inmiddels was het echt wel heet aan het worden, maar met een flesje water ging het wel, Met haar dus nog verder gelopen en gewoon een beetje gezellig gepraat. Ineens vond ze echt twee hele grote schelpen, en ik mocht er eentje uitzoeken, alleen zat er nog een beest in, dus ik heb hem weer terug de zee in gegooid.... Wel jammer hoor, want nu heb ik alleen een paar kleintjes mee... Wie weet in Galibi nog even zoeken ofzo....

Terug bij het “kamp” aangekomen had iedereen alweer best wel honger en we zouden ook over een half uur alweer met de boot terug moeten, want we zouden ook nog een plantage gaan bezoeken... Iedereen had echt van allen meegenomen, dus niemand hoefde honger te lijden... Onze pannekoeken gingen ook wel redelijk, en Els had komkommer die ook snel ging. Verder nog wat rijst en cassave gegeten, echt lekker hoor! Tijdens het eten was er ineens een Surinaamse jongen die met zijn hand in het ijs zat... wat bleek nou, hij was gestoken door een kwal.... Ik had ze daar ook al hier en daar op het strand zien liggen... Echt van die soort zakjes, met een blauwe rug en blauwe tentakels...Die zagen er echt niet relaxed uit! Ik was dus blij dat ik niet meer gezwommen had!!! Ik heb er wel snel de afterbite van ons op gesmeerd, maar hij had echt behoorlijk pijn aan zijn handen. Het was echt op de bovenkant van zijn beide handen, echt super beroerde plaatsen. Het zwol ook helemaal op, echt niet lekker.... Na het eten dus de spulletjes weer inpakken en weer terug in de boot. Inmiddels was het eigenlijk gewoon pokke warm in de zon, dus maar even een t-shirt aan en zoveel mogelijk bedekken. Ik voelde mijn nek en gezicht alweer.....Op de valreep had de gids en een aantal andere mensen nog even een paar kilo vis en garnalen gekocht van een visser daar, verser kan niet! Na langdurige onderhandelingen konden we dan eindelijk gaan.

In de boot weer terug weer lekker een uurtje of 1,5 varen naar de plantage. Onderweg echt van alles weer de hele boot door, echt leuk hoor! Gewone chips, bananen chips, gestoofde tamarinde, drinken en nog wel meer. Onderweg hele stukken langs de mangroven gevaren en weer veel van die grappige springvisjes gezien. Verder nog een mooie visarend met vis gezien en verder veel witte en blauwe reigers.

Bij de plantage aangekomen was het alleen maar een erg felle zon die op iedereens verbrande kuiten scheen en er was echt niets meer te zien van de plantage zelf... Wel een mooie plek hoor, maar niet met die felle zon wanneer je er alweer te lang in hebt gezeten... Na een korte stop dus maar weer naar de boot, want we zouden nog langs nieuw amsterdam gaan en dan terug naar Leonsberg. Inmiddels was het ook al kwart over vier, dus het werd ook wel eens wat, ik werd ook al behoorlijk moe... Onderweg de baka bana’s uitgedeeld en echt eeuwige roem gekregen van alle Surinaamse dames... Ik noemde ze al “bakra bana’s” grappig he! Ze vonden het allemaal zo leuk dat een blanke man die gemaakt had!!! Was dus een goed idee van Els...:)

Bij Nieuw Amsterdam bleek dat er wat communicatie problemen waren tussen de gids en de bootsman, want daar aanmeren bleek niet bij de prijs in te zitten en eigenlijk had niemand ook meer echt zin, dus dan maar weer door naar Leonsberg. Daar alles weer uitgepakt en afscheid genomen van iedereen. Wij moesten alleen weer terugfietsen... De zon was nog steeds best fel, dus niet echt relaxed.... We zouden met Marije en haar moeder naar een feest gaan ter ere van een weg die gebouwd moest gaan worden ofzo.... Dus typisch weer een verkiezingsstunt van de huidige regering,...:) Gelukkig zouden we eerst naar Marije gaan, en die woont aan die kant van de stad (in Blauwgrond). Daar aangekomen had Els even ijsjes gehad en konden we even douchen, echt lekker hoor, even al dat zout wegspoelen en lekker opfrissen. Daar even lekker gepraat, gewoon gezellig, en de tijd ging natuurlijk lekker door..... Op een gegeven moment was het alweer half zeven en moesten we dus naar huis om nog in het licht aan te komen... Geen feest dus,....

Nou ja, dan maar opweg naar huis. Vlakbij Marije speelde er alleen een brass band in de tuin bij mensen, ik denk voor een verjaardagspartij... Echt super leuk om even naar te kijken, dus we zijn even wezen kijken langs de weg... Het begon alleen wel steeds meer te schemeren, dus toch maar weer verder.... Wel een stuk fietsen hoor!!! Na een paar spannende acties in het verkeer gelukkig toch nog veilig thuis gekomen.... Er was ook nog een afscheidsfeestje van iemand vanavond, waar waarschijnlijk die twee meiden uit Enschede ook bij zouden zijn.... Eerst maar even eten en dan maar verder kijken.... Nou ja, je snapt het al, we waren beide echt te moe om daarnaaroe te gaan.... De hele dag in de weer en in de zon en lekker veel gefietst...

Volgende week weer een nieuw verslag van de week en het weekend! Groetjes en niet te veel rommel maken daar met die sneeuw!

Bouke