onze eerste mail dan eindelijk

06-01-05

Lieve Allemaal,



Gisteren (05-01) vertrokken naar Suriname. Om 12 uur zouden we de lucht in gaan, er werd eerst 3 min. stilte gehouden voor de ramp in Azie, en daarna ging het dan echt gebeuren! Uiteindelijk reden we drie kwartier later de startbaan op. Er was 1 passagier niet komen opdagen waarvan de bagage wel was ingecheckt. Die tas moest dus verwijderd worden voordat wij konden vertrekken. Wel zo’n veilig idee... Nou daar gingen we dan. Het begin van een toch wel lange zit, 9 uur en 12 min. om precies te zijn. De landing verliep soepel al hadden we het gevoel alsof het vliegtuig minden in de jungle zou landen, hij vloog wel erg laag over al die bebossing heen, maar ineens verscheen de landingsbaan gelukkig. Omdat het geregend had viel de hitte mee, het was een aangename temperatuur. Door de douane, bagage opgehaald en daar waren we dan.
Erik-Jan een jongen die hier al 7 maanden zit zou ons ophalen. Bouke had contact met hem gelegd via via. Hij was zo lief om ons op te halen met de taxi chauffeur waar hij altijd mee rijd... We zagen nog niet zo veel van alles om ons dat zou nog wel komen. Bouke had geregeld dat we in het ouderlijk huis van zijn stage begeleider konden slapen. Alleen was de laatste mail niet aangekomen, onze komst veraste hem behoorlijk. Hij liep met ons mee naar het huis een stuk achterin het land aan de overkant van de weg. Een enorm huis met heel veel ruimte wat al 4 maanden niet meer bewoond was geweest. Overal om ons heen geluiden van insecten en god mag weten wat nog meer. Best wel griezelig hoor, het is echt een kasteel van een huis. Gelukkig nog maar 1 levende kakkerlak gezien, de rest was dood... Na een onrustig nachtje ontwaakt hier in Suriname. Jeetje wat een verschil! En wat ziet het er allemaal prachtig uit!! Veel groen om ons heen, naar de weg toe is geschat zo’n 200m en achter het huis nog veel meer groen. We hebben al allerlei bijzondere vogels en vlinders gezien. Prachtige plek dus. Al hoe wel we wel op zoek zullen gaan naar een andere woning voor Bouke na deze vakantie. Alleen in zo’n huis is een beetje te veel van het goede. We gaan zien hoe het gaat lopen. Na een lekkere koude douche met oranje water gaan we nu eerst maar eens boodschappen doen en de stad verkennen. En vanmiddag siësta houden zal geen overbodige luxe zijn. Nog even bijkomen en onthaasten dat gaan we doen!!



Ondertussen een lange siesta en een verkenningstocht in Paramaribo verder... We voelen ons hier wel errug bleek. Echte “bakra’s” zijn we hier...Er beginnen nu plannen te komen en we hebben een Surinaamse ontmoet die werkt in een klein toeristoffice. We wilden wel naar Nickerie helemaal in het westen. Ze had zelf plannen om dit weekend daarheen te gaan. Want ze was tante geworden en moest nog op kraamvisite. Nou toen kwam het balletje aan het rollen. Dus zaterdag om half 6 ’s ochtends met de bus naar Nickerie samen met haar. Kunnen we op kraamvisite J haha, moet het toch een beetje bij houden he anders weet ik straks niet meer hoe het moet in NL. Maandag gaan we waarschijnlijk een 6 daagse tocht maken naar het Nassaugebergte. We laten het allemaal nog wel weten.



Tot gauw allemaal Liefs Bouke en Laura.