Eerste ervaringen bij EBS

Lieve lieve schat,

Ik moet je weer even updaten geloof ik,. nadat we elkaar twee dagen niet hebben gesproken.... Gisteren ben ik dus meteen 's ochtends naar de immigratiedienst gegaan, en daar verliep alles echt super soepel, meteen visum verlengd tot de 16e april, lekker he! Daarna ben ik aan de keuken gegaan, want om half twee zou dat meisje komen en ik had met Erik Jan en Ryan Sidin, een Surinamer die in Nederland heeft gestudeerd, om twee uur afgesproken. Om kwart voor twee was ze er nog niet en bleek ze dus ziek in bed te liggen...Fijn dat ze even wat laat weten, maargoed...Het is echt slecht communiceren met dat Telesur, als je kunt bellen valt de andere kant de helft van de tijd weg..:(
Na even zoeken op de universiteit kon ik eindelijk Ryan vinden om even te babbelen over wat ik hier ga doen. Hij ontving me echt hartelijk en we hebben even leuk kunnen praten over wat de mogelijkheden en de ervaringen bij EBS zijn. Er was ook nog een andere jngen, Gustaaf die had ook bij EBS stage gelopen en kon dus meepraten over de ervaringen... Na een tijdje kwam Erik jan, met wie ik in Nederland al contacten had, terug in zijn kamer en met hem heb ik ook even leuk gepraat over zijn ervaringen. Hij kan het weten, want hij is al 8 maanden hier...:) De tijd gaat hier sneller denk ik...:)
Hierna moest ik me haasten naar de stad, want ik had om 17.00 een afspraak bij de dokter voor een gezondheidsverklaring die ze bij EBS nodig hadden. Ik moets ook nog even een kopie van mijn paspoort naar Nederland faxen om het mogelijk te maken dat mijn uittreksel van de burgerlijke stand kon worden opgehaald. Dat hadden ze bij EBS ook nog nodig.... NA een rondtour door het hele centrum nog geen fax gevonden.... Echt een ramp hier... Haasten naar de dokter en om 17.00 was ik er...Helaas, nog 5 mensen voor me..... Dat werd dus 6 uur aan de beurt, en de dokter vond het echt zware onzin dat EBS dat vroeg... Maargoed, na een volledige checkup bevestigde de doktwer dat ik gezond was en na het doneren van 40 SRD had ik mijn papiertje.
Marilyn had me gevraagd of ik zin had om naar een kinderfeestje van een nichtje mee te gaan, maar daar was ik al erg laat voor. Ik toch snel de bus genomen en Marilyn wachtte gelukkig daar op mij om samen door een bij nader inzien niet echt veilige buurt naar de verjaardag te lopen.... Daar aangekomen in een betonnen huisje een boel kinderen en een aantal volwassenen op het feestje, gewoon net zoals in Nederland, alleen dan warmer...:) Je wodt daar echt goed verzorgt hoor, meteen een beetje stroop ( limonade) en een bordje chips voor je neus en dan maar ziern in te burgeren tussen de surinamers,.... Dat valt niet mee, want ik versta geen Sranantongo, maar ik kon toch af en toe iets zeggen gelukkig...:) Wel grappig hoe ze de onverwachte komst van zo'nb blanke jongen met vlechtjes gewoon accepteren zonder vragen te stellen... Dat zou in Nederland wel anders gaan...JHet is ook niet de gewoonte om iedereen te feliciteren, je feliciteerd alleen de jarige...Trouwens geen idee of dropjes een goed cadeau zijn voor een 4 jarige???? Na de chips een lekker bord met Bami en daarna werd de taart aangesneden, wat hier een vriendelijk verzoek is om zo zoetjes aan naar huis te vertrekken... Na een half uurtje hebben we dat danook gedaan en er ging nog een andere dae met ons mee naar de bus. Wij weer een half uurjte lopen door die niet echt hoopgevende buurt... Volgende keer toch maar een taxi, want ik geloof dat die dames op mij vertrouwden... Nou ja, uiteindelijk zonder incidenten bij de bus gekomen en daarna op weg naar huis! Ik viel bijna om van de slaap, dus dat was wel welkom zeg! Even overstappen, alleen toen kwam er natuurlijk de eerts 15 minuten geen bus....Das echt balen wanneer je moe bent, maar je kunt alleen maar wachten, dus dat heb ik dan maar gedaan.....Echt moe, maar ik kon toch niet echt slapen....

Vanochtend toch weer om 5.45 de wekken, want ik moest me vandaag om 7.00 melden bij EBS voor mijn eerste dag... Dat is 20 minuten fietsen en 10 voor de break, dus toch wel vroeg weg... Das even wennen hoor, dan is het hier zelfs nog donker! Gelukkig toch optijd aangekomen, maar ik had nog geen pasje om binnen te komen.... Dat gaat dus even duren, ik heb geloof ik 25 minuten gewacht bij de portier voor iemand me bij Roy, mijn satagebegeleider, kon brengen. Daar aangekomen even gepraat over van alles en nogwat en weetje, ik krijg zelfs een stagevergoeding! Verder mag ik mee naar alle centrales waar ze heen gaan, ook echt leuk! Het gaat er allemaal wel erg bureaucratisch an toe hoor, bij EBS. Ik krijg als het goed is wel snel een pasje om binnen te komen, maar ik moet nog van alles regelen...
Na een korte rondleiding kwam ik bij mijn afdeling, afdeling districts bedrijven. Echt leuke mensen hoor, allen er was nog niets voor elkaar en mijn bureau is in de kamer van de sous-chef. Die was er alleen niet en daarom kon ik er niet gaan zitten.... Dus dan maar de hele dag een beetje gepraat met de chef en met een jongen die ook veel wist van de centrales. Het gaat daar allemaal heel gemoedelijk en rustig, ik zal dus niet veel stress hebben denk ik...:) Ik kan overal bij en alles aan iedereen vragen, dus ik krijg wat dat betreft alle medewerking. Ik hoop alleen wel dat ik morgen gewoon achte mijn bureau kan zitten en wat kan doen, want anders duurt de dag wel lang hoor.... Verder dus niet veel zinnigs gedaan, dus baas zat gewoon een uurtje te slapen in zijn stoel, echt grappig hoor, dat kan je je in Nederland niet voorstellen!
Na het werk snel naar huis om te proberen eindelijk te faxen...Gelukkig is dat gelukt en dan kan eindelijk mijn contract bij de EBS getekend worden... Rond vijven kwam Els met haar vriendje David kijken naar het huis. David was meteen erg enthousiast, maar Els moest er nog even over denken...Hopelijk wordt het wat. Het leken me aardige mensen, ze konden alleen pas over twee weken komen... Morgen hoor ik het, dus afwachten maar... Daarna haasten naar het internetcafe om met Laura te chatten! Echt lekker dat internet, dan ben je toch nog een beetje dicht bij elkaar... Gelukkig kon Marilyn een tv fixen en Fabian, de vriend van Naomi die Laura's haar gevlochten heeft, komt hem brengen. Van hem kan ik ook nog een radio lenen, dan lijkt het niet zo alleen... Echt fijn die contacten! Ik laat jullie zo spoedig mogelijk weten hoe het verder gaat bij EBS.

Groetjes,

Bouke