Update van een bewogen weekendje

Hallo allemaal,

Hier weer een update van het afgelopen weekend, geschreven op zondag 6 februari 2005.
Gisteren, zaterda dus ben ik weer druk in de weer geweest met de keuken en de slangen enzo, ben ik rond vieren maar eesn richting internetcafe gegaan om met Laura te gaan chatten. Rond vijf uur zou de carnavalsoptocht beginnen, niet zo eentje als in Burgerbrug, maar meer zoals in Brazilie, echt leuk dus! Er zou ook nog een miss brazilian gekozen worden, dus van die bijna naakte vrouwen die op zo’n wagen dansen. Dat is natuurlijk wel interessant om even te zien! Na een tijdje begon de optocht, waarin ook drie drumbands meeliepen, echt gaaf om te zien en te horen hoor, echt van die braziliaanse carnavalmuziek! De foto’s zijn helaas niet allemaal even goed gelukt, want de stoet ging erg snel voorbij! Nadat de stoet was vertrokken begin er een band te spelen bij het Vat en daar ben ik toen gaan kijken. Inmiddels had ik de twee Pabo stagiaires die bij ons in het vliegtuig zaten ontmoet en we hebben samen toen even een biertje gedronken. Op weg naar de band kwam ik ook Erik Jan en zijn hindoestaanse vriendinnetje Angela tegen. Hij introduceerde mij ook weer bij de zoon van zijn huisbazin, een gefrustreerde Surinamer die veel met Nederlanders omgaat. Hij nodigde me meteen uit voor een potje squashen, echt leuk hoor! Ik wacht het gewoon af, het was echt wel een aardige jongen, dus ik zie wel wat er van komt. Tijdens het gesprek met hem zag ik weer een bekende, Sofie die bij oma Cheng woont. Grappig he, ze had haar haar helemaal laten vlechten, maar dan zonder vals haar, dat was ook heel leuk hoor! We hadden even gezellig gepraat en afgesproken om later nog naar het Bob Marley Splash festival te gaan, ter ere van zijn 60e verjaardag. Ineens kwam daar weer een bekende aan gelopen: Marije, die ik de dag ervoor bij Els had leren kennen. Echt een lieve meid hoor, vreselijk direct en recht door zee. Echt grappig om te zien. Met haar ben ik later naar een jongen gegaan met wie ze had afgesproken om naar dat reggae gedoe te gaan. Bij Gunnard aangekomen even leuk gepraat, hij is dus een architect die hier in Suriname probeert rond te komen en verder vooral heel erg veel te feesten. Wel grappig om te zien hoor, iemand met een drive om te doen wat hij wil met zijn leven, hij is nu 30 jaar nl. Gelukkig waren er af en toe een paar opdrachten en hij was nu bezig om een baan te krijgen voor een paar dagen in de week, zodat hij in ieder geval iets van inkomsten heeft. Echt interessant, maar verder ook echt een feestbeest hoor! Met hun dus rond 23.00 naar het bob marley festival....Nou ja, daar waren dus erg weinig mensen in een hele grote hal. De muziek was wel oke, maar je mist de bedoeling van de tekst, want ze zongen allemaal in het Sranan. Wel een paar leukebandjes en een goede breakdance groep gezien, al met al dus toch nog wel gaaf. Het was nu alleen al 1.30 uur en Els en Gunnard gingen naar de stad om daar nog uit te gaan...Aangezien ik al vanaf 17.00 aan het bier zat en aan het staan was had ik het eigenlijk wel een beetje gehad en dus ben ik maar naar huis gelopen. Het stadion was toch niet ver.... Achteraf had Sofie al gehoord dat het toch niet veel voor zou stellen... Nou ja, jammer dan, ik ben toch blij dat ik het heb meegemaakt, het was weer eens wat anders! Ik heb wel met Sofie een keertje afgesproken om te gaan Salsa-en samen, dat lijkt me echt leuk! We zien wel wat er van komt, maar wie weet.

Vandaag echt geprobeerd om uit te slapen, maar zonder gordijnen valt dat niet helemaal mee....Gelukkig heb ik het nog wel weten te rekken tot een uur of tien, maar dan houd het ook op! Na het ontbijt naar Marilyn, toen het even stopte met regenen, want ik zou haar fiets gaan maken, je bent ten slotte wb-er, ook in Suriname J. Wat een weer vandaag, echt heel erg veel regen! Volgens Marilyn was het met de fiets binnendoor echt niet vr naar haar huis.... Jaja, ik fiets niet langzaam en toch doe ik er ruim 30 minuten over...Das toch wel ver denk ik dan...:) Maargoed, dus wel de weg gevonden, want ik was de kaart vergeten...Handig hè... Ik kwam er dus aan en het was er wel een beetje een duffe boel,.... Die moeder is ook afstandelijk hoor, ze zegt niet boe noch bah... Nou ja, gelukkig maakt Marilyn dat wel goed! Ik dus meteen even naar haar fiets gekeken die zo’n beetje uitgehakt moest worden tussen alle andere dingen... Het achterwiel zag er echt niet goed uit, een enorme slag en ongeveer 8 spaken eruit. Verder bleek ook dat de vorige zogenaamde fietsenmaker niet echt wist hoe hij een wiel moest spaken...Al met al dus het halve wiel weer opnieuw gespaakt en zoveel mogelijk recht getrokken...Het viel me echt mee dat het nog zo goed kwam! Alleen is het wiel ook een beetje ovaal en dat krijg je er niet uit, dus ze moet maar even kijken of het haar irriteert ze een beetje hobbeld op de fiets. Hier zijn de wegen toch nauwelijks vlak, dus ik denk niet dat je er veel van merkt.... Na het klussen aan de fiets moesten we natuurlijk even testen of het goed bleef en dus zijn we even naar haar perceel gefietst. Echt opvallend, daar waar de weg mooi vlak is woont ze... Toch nog een voordeel van het doneren van zand aan de straat..:) Verder echt wel een mooie plek hoor, maar een enorme modderpoel daardat die kraan dus vast was komen te zitten. Wel sneu hoor, want nu duurt het weer even voordat ze verder komt met haar huisje.... Ze heeft nu gelukkig wel berusting en is ook met weer een andere bezig om te kijken wat die vraagt....

Na Laura gebeld te hebben weer even naar Marilyn toe en we hebben heel leuk gepraat over het geloof en over stagiaires en de Surinaamse cultuur, echt hel erg leuk!Nu haar fiets heel is kunnen we binnenkort langs commewijne fietsen! Ik heb haar al gestrikt hoor! Op de terugweg nog even langs de supermarkt en toen...oeps.... Marilyn was spullen wezen halen met mijn fiets en natuurlijk had ze het sleuteltje nog.... Dus weer 10 minuten terug... Nou ja, ik kan dus in ieder geval niet zeggen dat ik niet heb bewogen vandaag!

Trouwens ook wel leuk, die wandelmars waar Marilyn het in Suriname over heeft gehad is de eerste week van April en EBS heeft een eigen team... De wandelmars is een soort event a la Nijmeegse vierdaagse, echt heel groot, dus erg leuk! Ik ga echt even informeren of ik mee kan doen, want dat lijkt me echt superleuk! Het schijnt echt een hele happening te zijn, dus ik ben erg benieuwd! Hopelijk kan ik mee doen en anders ga ik gewoon even kijken langs de kant! Wel zwaar denk ik, maargoed, we zien wel. Ik laat je in ieder geval nog weten hoe dat afloopt!

Ik ga morgen eens in conclaaf met dhr Buitenman, de chef van de afdeling wanneer ik naar Moengo ga en of ik eventueel naar Apoera mee kan gaan. Even afstemmen of dat ook nog in combinatie met Palumeu kan, want dat zou natuurlijk helemaal gaaf zijn! Gisteren ook weer een man gesproken die veel met natuurbeheer deed en ook af en toe ging jagen met honden...Dat laten ze dus de honden los en dan moet je daar achter aan rennen, want die sporen dan het wild op. Lijkt me echt super om een keertje mee te maken zeg! Ik heb in ieder geval gezegd dat ik graag een keertje mee wil, dus wie weet wanneer ik hem weer eens tegen kom! Het is echt leuk om zoveel nieuwe mensen te ontmoeten en doordat iedereen hier ook maar kort is heb je zo snel allemaal nieuwe contacten, echt grappig hoor! Ik ga maandag kijken of ik kan gaan zwemmen ergens en dan meteen maar achter een Salsa school aan, want ik moet toch wat te doen hebben!

Bouke